CAROLUS IV

CAROLUS IV
I.
CAROLUS IV.
Dux Lucemburgic. filius Iohannis, Bohemiae Regis, Nepos Henrici VII. Imperatoris, a Clemente VI. contra Ludovicum Bavarum, Imperator dictus, sed ab Electoribus non admissus, aemulos Fduardum Anglum, Fridericum Thuringum, et Guntherum Schwartzemburgicum habuit. Quorum illi duo cum mox renuntiarent iuri suo, a tettio Carolus per matrimonia Electores seiunxit, etiam venenô, ut aiunt, propinatô. Sic Imperiô potitus A. C. 1347. praeliô Cresciacensi, quô Iohannes Galliae Rex, ab Eduardo victus captusque erat, interfuit, patre Iohanne ibi amislô: et in Italia Coronatus A. C. 1355. Galeacium eiusque fratrem Barnabam Vicecomites, Imperii vicarios creavit: statim que ut iusserat Papa discessit, ô infamem diem, ô pudendum soedus, ô superi! exclamante Petrarchâ. Annô post Auream Bullam in Comitiis Norimbergae condidit. Ut Wenceslaum ad Imperium promoveret, ex illius patrimonio plurima abalienavit, Sigismundo alteri filio Marchionatum Brandenburg. emit, Electoratum contulit. Pragam, quam lateritiam acceperat, maimoream reliquit, templa et monasteria plurima erexit, Moltavam ponte sumptuosissimô stravit, Arcem splendidam et Academiam Pragae erexit. Historiam rerum a se gestarum ipse scripsit, ubi inter alia, in exordio, quid valet, inquit, nobilitas generis, aut rerum affluentia, nisi adsit pura conscientia, cum fide recta, spe sancta. resurrectionis. Plurimarum linguarum praererea notitiâ clarus, obiit Pragae A. C. 1378. aetat. 63. Imperii 32. Crantz. metrop. Aeneas Sylv. et Dubravius, Hist. Bohem. Cuspinian. Histor. Trithem. Onuphr. Chron. Blondus dec. 2. l. 10. Platina in vitis, etc. Eum excepit fil Wenceslaus.
II.
CAROLUS IV.
cognomine Pulcher, fil. Philippi Pulchri, post Ludovic. Huttinum, et Philippum Longum, fratres, Galliae>
Rex A. C. 1322. titulô etiam Navarrae Regis assumptô, ob matrem Iohannam, filiam Henrici I. ex Blanca Artesia. Plurimos, exactionum convictos, et redituum male administratorum, partim carcere, partim morte puniit. Ludovicum, Flandriae Comitem, contra Robertum, tuitus est. Eduardo infensus, quod inaugurationi suae non interfuisset, per Carolum Valesium, ferme totam Guiennam occupavit, a Regina Isabella, sorore sua, cum Eduardo filio in Galliam veniente, placatus. Imperium a Papa oblatum repudiavit, Obiit A. C. 1327. aetat. 34. Regni 6. sine malcula prole.
III.
CAROLUS IV.
fil. Francisci, Comitis de Vaudemont, nepos Caroli III. maritus primo Nicolaidis cognatae, dein Beatricis Cusantiae. Fortunae pila, saepius ditionibus pulsus, diu exul, tandem pars non minima exercitus Confoederatorum, contra Galliae Regem, Principum, post Gallos, Crequiô Duce, ingenti clade ad Mosellam, A. C. 1675. affectos, captamque Trevirorum Augustam, paulo post obiit, septuagenariô maior. Ei successit, ex fratre nepos, Carolus, Imperatori Leopoldo gratus.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • Carolus — Saltar a navegación, búsqueda ? Carolus Clasificación científica …   Wikipedia Español

  • Carolus — ist die lateinische Form von Karl. Folgende Personen tragen den Vornamen Carolus Carolus Horn (1921–1992), deutscher Werbegrafiker Carolus Lindberg (1889–1955), finnischer Architekt Carolus Voigt (1904–1991), deutscher Bildhauer Folgende Personen …   Deutsch Wikipedia

  • carolus — [ karɔlys ] n. m. • XVe; lat. Carolus « Charles » ♦ Monnaie de billon frappée sous Charles VIII, employée comme monnaie de compte (11 deniers) jusqu au XVIIIe s. ● carolus nom masculin (latin Carolus, Charles) Nom donné à diverses monnaies émises …   Encyclopédie Universelle

  • Carŏlus — (C. Dollar, C. Piaster), der ältere spanische oder Säulenpiaster (s.d.), besonders der unter Karl III. und Karl IV. geprägte, vor 1772 = 4,4318, nach dem Gesetz von 1772 = 4,3979 Mk. (Gold: Silber = 151/2:1). Diese Piaster sind meist nach Afrika …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • carolus — cárolus (del neerl. «carolusgulden», florín de Carlos) m. Cierta *moneda flamenca que se usó en España en tiempo de Carlos I. * * * cárolus. (Del neerl. carolusgulden, florín de Carlos). m. Moneda flamenca que se usó en España en tiempos de… …   Enciclopedia Universal

  • carolus — CAROLUS. s. m. (On pronon. l S.) Espèce d ancienne monnoie qui valoit dix deniers. Les Carolus ont eu ce nom, parce que les premiers ont été frappés au coin de Charles VIII …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • carolus — Carolus, m. acut. Est un mot pur Latin, mais prononcé aigu par accent François, et signifie Karles. Il se prend pour une espece de monnoye blanche, Françoise, valant dix deniers, en laquelle au commencement fut coingnée la lettre K, premiere… …   Thresor de la langue françoyse

  • Carolus — Car o*lus, n.; pl. E. {Caroluses}, L. {Caroli}. [L., Charles.] An English gold coin of the value of twenty or twenty three shillings. It was first struck in the reign of Charles I. [1913 Webster] Told down the crowns and Caroluses. Macawlay.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Carŏlus — (lat.), s. Karl …   Pierer's Universal-Lexikon

  • CAROLUS I et II — CAROLUS I. et II. Vide inter Imperatores …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CAROLUS VI — CAROLUS VI. Franciae Rex, successit Patri Carolo V. avaetat. 12. coronatus A. C. 1380. per initia imperii satis felix, suppressis seditiosis, dictis Maillotins, nobili etiam de Flandris victoriâ ad Rosebecum, A. C. 1382. victô Philippô Artevillâ …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”